Şairin Goncası

Sevgilim,
Hep oradaydın, vardın sen
Saçların aynı saç, gözlerin aynı gözdü
Ve yüreğin daha büyük değildi şimdikinden
her nasılsa birleştiler bir düşte
                      -şairin parmakları ile eşelediği-

sözcükler değişmedi
duygular da öyle
şiire sulandılar yalnız
sonsuz bir özlemle
                   -ki şair sular sessizce bahçesini-
                                ve sen yazamazsın onun gibi
                                               görmeden suladığı o biricik goncayı

Vuslat AKTEPE