Ak değil sarayın
kurşun
gaz
benzin
çelikle inceltilmiş
kanımın rengi
O yüzden mi bu korkun,
sinmen, kandan odalara
Ya o başımıza doladığın
örtü
Çalarken, gözümüze bağ
Katlederken
Ah, lime lime bedenimize
kefen
Memleketim
Benim
Memleketim
Gelincik tarlaları
değil, kan
Toprakta o bildik koku
ve sen
sözüm ona gözyaşlarıyla
ardımdan yeminler eden
Anlamıyor musun?
Ne “de-ğe-rim”, ne “öz-gür-lü-ğüm”
Ne de sayende kazanılmış
“za-fe-rim”
Basbayağı bedenim
Cesedim
Cesedim
Kefenim
Başıma doladığın kutsal
örtün
öldürülme özgürlüğüm
Kim inanır masallarına,
hangi çağdayız?
Kaç yaşam eder kurşunun bedeli?
Kaç oktanda yakılır kadın bedeni
Memleketim
Benim
Memleketim
Kaldır başını ulufeden de
Kafa tut
kandan saraylara
Öldürülme
özgürlüğü değil
Tüm hayat benim
Vuslat AKTEPE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder