Karşımda
usulca uzuyor yol
Küçük
bir nar ağacının kolları gibi biçimsiz
Biliyor
başını, sonunu
İşte
şurada çiğ damlası, işte toprak, taş
Şu asfalt melanetine bulanalı
beri sessiz
Böyle
oluyor demek yirmi birinci yüzyılın yolu
Tıpkı
ışıkları ve parlak neon, ledleri gibi
Toprağa
değen at nalları, ince kasnak, tekerlek
Basbayağı
insan teri, iz bırakamıyor daha
Yol
uzuyor, sanki üzerinde hiç yürünmemiş gibi
Yirmi
birinci asırdan bakiye: neon, led ve beton
Sanki
hiç yapılmamış,
Yapıcılar,
yaşamamış gibi…
Vuslat
AKTEPE