İlk gün ışığı değdi baharın
-ki bahar mayısla başlar bizim oralarda-
Damlalarca çatılardan, seslerden ve kuşlardan sırtımıza
Sarınıp tepesine çatıların
Örteyim mi üstünü dedi bulut alaycı
Tüm gövdesiyle titredi mayıs
Hayır diye ünledi
Çiçek açıncaya kadar
Rahat bırak onları
Toprak belendi tomurcuklara
Dallar sevdaya ulandı
Sevgilinin çıplak avuçlarını öpünce güneş
Çekip alayım mı diye bağırdı gölgeler
Hayır dedi toprak
Yarıp geçemez göğsümü soğuk ellerin
Onlar benim!
Ve birinde mayısın
Selam durup güneşe
Renk renk bitti çiçekler
Çocuklar doluştu ellerinde sepetler
Çocuklar kırlara
Rıhtıma
Sevgilinin belenmemiş beşiğine
Toplayabilir miyiz çiçeğini dediler
Toplayabilirsiniz diye ünledi hep bir ağızdan onlar
Bu çiçekler sizin için derildiler…
Vuslat AKTEPE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder