kireç kokulu taşların üzerinde inceden
yosun tutmuş bir yeşil
Yaşıyor sevgili
kara çalmış topraklarda derinden
maviye uzanmış kardelen
Yaşıyor
yemek, içmek, sevişmek kadar
vazgeçmeyenler ümitten
Yaşayacağız sevgili
Ve lakin ne yosun kaplı cevher
Ne kara bilenmiş cemre
Ne de ümit yetmeyecek bize
Hasretimiz “insanca yaşamaya”
Vuslat AKTEPE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder